Last

Ik kan vandaag niks hebben,
niks hebben om me heen.
Ik scheld en schop en schieten
kan ik op iedereen.
Vandaag kom ik uit bed,
maar met mijn verkeerde been.

De fiets van onze buren
beneden in de hal,
die stoort me nu al weken.
Vandaag krijgt hij een knal.
Vandaag ben ik geprikkeld,
een netelig geval.

Dat hondje in de Hoogstraat
doet er verstandig aan
vandaag zijn bek te houden,
wil het nog voortbestaan.
Vandaag ben ik een nare
en laat me lekker gaan.

En kom ik jou soms tegen,
maak dan je borst maar nat.
Let heel goed op je, woorden.
Ik ben op oorlogspad.
(En morgen vraag je maar, waar
ik gisteren last van had.)

(Bas Rompa)

http://demooistegedichten.wordpress.com/category/bas-rompa/

Dit gedicht vind ik een goede verwoording van het gevoel ‘woede’ en misschien herkennen sommigen zichzelf er wel in als ze even hun dagje niet hebben. Bij het gedicht moet je ook niet al te hard nadenken want het spreekt voor zich!

Dit gedicht gaat over iemand die vandaag met z’n verkeerde been uit bed is gestapt en  niets kan verdragen. Hij/zij ergert zich aan alles en iedereen die/dat hij vandaag tegenkomt.

Als het vandaag even je dag niet is ( geef toe, dat heeft iedereen wel eens) en je kunt je woede niet goed verwoorden dan is dat het moment om dit gedicht nog eens te lezen en misschien lukt het dan beter!